André Kertész

Ο André Kertész γεννήθηκε στην Βουδαπέστη στις 2 Ιουλίου τού 1894.
Σπουδάζει ενώ ταυτόχρονα δουλεύει στο χρηματιστήριο για βιοποριστικούς λόγους.
Σε ηλικία 18 ετών αγοράζει την πρώτη του φωτογραφική μηχανή, την οποία παίρνει μαζί του πηγαίνοντας το 1914 στρατιώτης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1925 ο André Kertész μεταναστεύει στο Παρίσι αποφασίζοντας να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη φωτογραφία.
Πολύ σύντομα το έργο του γίνεται γνωστό μέσα από περιοδικά όπου πουλάει αρκετές φωτογραφίες του και κάνει τις πρώτες του εκθέσεις.
Το 1933 ο Kertész παρουσιάζει τη σειρά του "Παραμορφώσεις"
Το 1935 φεύγει για την Αμερική μαζί με τη γυναίκα του με σκοπό να μείνει μόνο ένα χρόνο αλλά οι συγκυρίες τους αναγκάζουν να μείνουν εκεί για την υπόλοιπη ζωή τους.
Η ζωή στην Αμερική για πολλά χρόνια είναι αρκετά δύσκολη. Θα κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση μετά 10 χρόνια το 1945 στο Σικάγο, ενώ στην Νέα Υόρκη θα εκθέσει για πρώτη φορά το 1964 στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.
Ο Kertész ακόμη και σε μεγάλη ηλικία συνεχίζει να φωτογραφίζει ασταμάτητα μέσα στο σπίτι τα διάφορα μικροαντικείμενα δίνοντας τους ζωή μέσα από τη δική του ματιά.
Λίγα χρόνια πριν πεθάνει ο Kertész κάνει μια σειρά polaroids.
Στις 28 Σεπτεμβρίου τού 1985 πεθαίνει σε ηλικία 91 ετών.
Ο Kertész θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους.
Ο επίσης πολύ σημαντικός φωτογράφος Henri Cartier-Bresson είπε αναφερόμενος στον Kertész :
“Κάθε φωτογραφία τού Kertész περιέχει μιαν έκπληξη"

Ορεινή Αχαΐα

Still Life

Χειμωνιάτικο τοπίο

Δρόμου

Χιονισμένη αποκριά

Απόκριες του 2004. Τέτοιο χιόνι χρόνια είχε να δει το Αίγιο!!

Tomas Rucker

Αντί για βιογραφία του φωτογράφου παραθέτω δυό λόγια του ιδίου.

I focused on photography after several years of figural drawing. I started to emphasize perspective, depth and lighting until my drawings began to resemble nude photography.
My favorite aspect of studio nude is the full control photographer has over whole scene which is projected into the work. While working on location, I am on the contrary trying to improvise and utilize the lighting and posing to match the overall atmosphere of the environment.
I prefer to work with less formally experienced models and I base our co-operation on good and close interpersonal interaction rather than formal posing during the shooting. I tend to work with my models on a long-term basis in order to develop spontaneous co-operation and trust. I don/t feel to be influenced by any current commercial streams and photographers nor do I feel to be bound by strict technical limitations. But I think that words are unnecesaary - better see the photos!


www.tomasrucker.com

Rene Aubry Apres la pluie

Μια βόλτα στη Βαρκελώνη (4)

Εικόνες της Βαρκελώνης και των ανθρώπων της από ένα πρόσφατο ταξίδι μου εκεί.
Ισπανικό χωριό
Το ισπανικό χωριό ( Poble Espanyol) βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου Μονζουίκ (Montjuic) και κατασκευάστηκε το 1929 για τις ανάγκες της διεθνούς έκθεσης της Βαρκελώνης. Πρόκειται για ένα χωριό με σπίτια, καταστήματα, εργαστήρια, δρόμους και πλατείες- σε φυσικό μέγεθος- με τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά όλων των περιοχών της Ισπανίας. Στους χώρους του πέρα από τα καφέ και τα εστιατόρια υπάρχουν πωλητήρια χειροποίητων αντικειμένων από τα παραδοσιακά εργαστήρια που λειτουργούν εκεί. Γίνονται εκθέσεις και τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες φεστιβάλ και μουσικές εκδηλώσεις.

Josef Koudelka

Ο τσεχοσλοβάκος Josef Koudelka, γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1938 στο Boskovice (Μποσκοβίτσε) της Μοραβίας
Σπούδασε στο πολυτεχνείο της Πράγας και εργάστηκε για λίγα χρόνια σαν μηχανικός.
Υπήρξε για πολλά χρόνια ο σημαντικότερος φωτογράφος του γνωστού πρακτορείου magnum.
Τον μάγεψαν οι τσιγγάνοι και η ζωή τους.
Τους ακολούθησε σε πολλές χώρες και είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος που τους καταγράφει.
Με μια Leica , έναν φακό 28mm και αρκετό Tri-x , καταφέρνει να μεταμορφώσει τα θέματα που φωτογραφίζει, με μικρές δόσεις
χιούμορ και πίκρας που συνυπάρχουν σε όλα του τα κάδρα.
Στοιχεία όπως το φως και οι σκιές στηρίζουν διακριτικά το έργο του, που άλλοτε βασίζεται σε μια έντονη φόρμα και άλλοτε την αγνοεί.

Μια βόλτα στη Βαρκελώνη (3)

Εικόνες της Βαρκελώνης και των ανθρώπων της από ένα πρόσφατο ταξίδι μου εκεί.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το Πάρκο Γκουέλ (Park Güell) .
Το Πάρκο Γκουέλ σχεδιάστηκε από τον Αντόνιο Γκαουντί (Antoni Gaudí) κατά παραγγελία της πλούσιας οικογένειας Γκουέλ (Güell ) στις αρχές του 1900 με σκοπό να δημιουργηθεί ένα θέρετρο για τα εύπορα στρώματα της κοινωνίας της πόλης. Μετά από 14 χρόνια κατασκευών το σχέδιο εγκαταλείφθηκε λόγο οικονομικών δυσκολιών. Μερικά χρόνια αργότερα η έκταση αγοράστηκε από το δήμο της Βαρκελώνης και μετατράπηκε σε δημόσιο πάρκο. Υπάρχουν στο internet χιλιάδες φωτογραφίες από κάθε γωνιά του πάρκου (αξίζει μια μικρή έρευνα).
Με τις δικές μου προσπαθώ να μεταφέρω λίγη απ την ατμόσφαιρα που επικρατεί εκεί.

ΑΒΑΤΟΝ - ΥΜΗΝΑΟΝ - HYMENAON

Ενα αριστουργηματικό video...
Παραθέτω το κείμενο αυτούσιο.

How could someone find the words to talk about music... Music is beyond imagination and yet always bound to be hindered or limited by it. Actually, it is a mistake to believe that we express ourselves through music; it is music that seeks means of expression through us, even though we tend to believe the opposite.
We are but agents; agents of musics spirit. Music is not a mere form of entertainment. It is knowledge. It is the condition in which we can actually have the SANCTUM SANCTORIUM, to our personal sanctuary. It is a lifetimes struggle for self-integration.
How can we speak of music? One can only feel it, sliding inside ones ears, chest, thoughts and mind, untold, inexpressible.
Music always finds the way to slip through the hands of time, thus making us even a few instants, eternal

Ioannis Papadakis
AVATON