Pinhole 2

Μεγαλυνάρι

Ένα αριστούργημα εναγκαλισμού της ποίησης με την μουσική.
Η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου έγραψε την μουσική γι' αυτούς τους τρυφερούς στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου από το έργο του «Ο χρόνος και το Ποτάμι».
Τραγουδάει η χορωδία Τρικάλων.

Bruno Ehrs

Εχοντας δει μια έκθεσή του στην Πάτρα, μοναδικής αισθητικής και ιδιαίτερης ματιάς φωτογραφιών, παραθέτω ένα σύντομο βιογραφικό γι αυτόν τον μεγάλο Σουηδό φωτογράφο.

Είναι ένας από τους αληθινούς κυρίους της κλασικής σουηδικής φωτογραφίας, ο Bruno Ehrs κατέχει ένα ξεχωριστό ευρύ ταλέντο.Είναι εξίσου ισχυρός στην απεικόνιση των ανθρώπων, αντικειμένων, περιβάλλοντος και τοπίων, που όλα τους εμφανίζονται ως ολιστικά στοιχεία ενός δικού του, πιό προσωπικού κόσμου.Μια βαθιά γνώση των τεχνικών πτυχών της φωτογραφίας και της φωτογραφικής ιστορίας, ένα καθαρό αισθητικό μάτι και επίσης μια μοναδική αίσθηση χιούμορ και ένα καλό πνεύμα είναι όλες οι ιδιαίτερες ιδιότητες στον οπτικό ιδιωματισμό του Bruno Ehrs.Ο Bruno Ehrs είναι επίσης παγκόσμιας εμβέλειας φωτογράφος αρχιτεκτονικής, προσθέτοντας πάντα το καταφανές τεμπεραμέντο του και την προοπτική του που ενισχύουν τις μορφές και τις γραμμές των κτιρίων. Ενθουσιώδης καλλιτέχνης της κλασικής αντιγραφής,έκανε έναν πλήρη μετασχηματισμό στην ψηφιακή φωτογραφία σε ένα αρκετά πρώιμο στάδιο.Οι νέες τεχνικές επιλογές έχουν προσθέσει νέες διαστάσεις στη φωτογραφία του Bruno Ehrs, χωρίς οποιαδήποτε απώλεια από το δικού του ύφος.Μέσω της μακροχρόνιας επιτυχούς σταδιοδρομίας του, ο Bruno Ehrs έχει οργανώσει έναν μεγάλο αριθμό κοινοποιημένων προσωπικών εκθέσεων και έχει δημοσιεύσει διάφορα βιβλία. Έχει φωτογραφίσει επίσης τα πολυάριθμα κλασικά πορτρέτα προσωπικοτήτων που είναι ήδη μέρος της σουηδικής φωτογραφικής ιστορίας, πρόσφατα μια διάσημη και αξέχαστη εικόνα της τοποθέτησης του Carl Gustaf βασιλιά της Σουηδίας σε μια ήρεμη αποβάθρα στην κεντρική Στοκχόλμη…

Pinhole

Η φωτογραφική μηχανή pinhole είναι η ποιο απλή μορφή φωτογραφικής μηχανής που υπάρχει. Πρόκειται απλά για ένα κουτί φωτοστεγανό, που μπορεί να είναι και από χαρτόνι Έχει μια πολύ μικρή τρύπα στη μία του πλευρά και στην απέναντι ένα μηχανισμό για να στερεώνεται το φιλμ.

Οι παρακάτω φωτογραφίες τραβήχτηκαν με μια σύγχρονη ψηφιακή μηχανή που μιμείται το αποτέλεσμα που δίνει μια pinhole!!!

"Κοντέινερ"

Το editorial του περιοδικού κοντέινερ την Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου.

Βία σε κοινή θέα

Του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη

Μην αγχώνεσαι, η ζωή είναι ωραία, χαμογελάστε, έτσι πρέπει, μετανοείτε, η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά, το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία, απαγορεύεται η αναστροφή, ένα και ένα κάνουν δύο, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θέλεις να σου κάνουν, το πάχος μικραίνει τη ζωή, Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, πρόσεχε πως μιλάς, είναι καθήκον σου, το πρωινό είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας, η γυναίκα ολοκληρώνεται μόνο με την τεκνοποίηση, ου μοιχεύσεις, υποχρεωτική πορεία, τηλεφώνησε τώρα, το μέγεθος δεν έχει καμία σημασία, ωραίες ιδέες είναι οι μεγάλες ιδέες, κατάλληλο για όλους, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, ζήσε τη ζωή σου, δεν προλαβαίνω, το ζωικό λίπος φράζει τις αρτηρίες, σταθερό επιτόκιο, 80-65-80, η ιστορία διδάσκει, όταν ακούς «τάξη», ανθρώπινο κρέας μυρίζει, το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει, τι θα πουν οι άλλοι;, δεν μπορώ σημαίνει δεν θέλω, παν μέτρο άριστο, ακατάλληλο κάτω των δεκαοχτώ, εδώ είναι Βαλκάνια, απαγορεύεται η στάθμευση, ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα, ορκίσου, η κόλαση είναι οι άλλοι, ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, μην ορέγεσαι τη γυναίκα του άλλου, αγάπα τον πλησίον σου, τα παιδιά είναι ευτυχία, σκέφτομαι άρα υπάρχω, μην κρίνεις για να μη κριθείς, είσαι ο και λέγεσαι, η σιωπή είναι χρυσός, προορισμός του ανθρώπου είναι η διαιώνιση του είδους, ανάλωση κατά προτίμηση, μάθε τέχνη και άστην, ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του, είναι λάθος και το ξέρεις, οι έσχατοι έσονται πρώτοι, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά από την απομάκρυνση από το ταμείο, ο χρόνος είναι χρήμα, η τέχνη εξυψώνει τα ήθη, όταν θέλεις κάτι πραγματικά ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ σου, και επειδή το μεγαλύτερο πρόβλημα του Κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι ευφυείς είναι γεμάτοι αμφιβολίες, τη γλάστρα που θωρείς αριστερά στη σκάλα ως ανεβαίνεις, θα την εδείς στα δεξιά όταν θα κατεβαίνεις. Κάπως έτσι ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Ξεχασμένος κόσμος

Michael Kenna

Michael Kenna (γεννημένος το 1953) είναι ένας Άγγλος φωτογράφος ο πιό γνωστός για τα μαύρα & άσπρα του τοπία.

Ο Kenna παρακολούθησε το κολλέγιο Upholland, το σχολείο Banbury της τέχνης στην ευρύτερη περιοχή της Οξφόρδης,

και το κολλέγιο του Λονδίνου της εκτύπωσης. Στη δεκαετία του '80, ο Kenna κινήθηκε προς το Σαν Φρανσίσκο και ελειτούργησε ως εκτυπωτής του Ruth Bernhard's.

Ο Kenna εστίασε τη φωτογραφία του στα ασυνήθιστα τοπία με το ethereal φως που επιτυγχάνεται με τη φωτογράφιση την αυγή ή τη νύχτα με εκθέσεις μέχρι 10 ωρών. Δεδομένου ότι χρησιμοποιεί μέσες φωτογραφικές μηχανές τύπου Hasselblad γι αυτό έχουν το τετραγωνικό σχήμα οι περισσότερες από τις φωτογραφίες του.

Ο Kenna είναι ένας από τους ευρύτατα εκθεσιακούς φωτογράφους που εργάζεται ακόμη σήμερα, που δημιουργεί τις εικόνες που μιλούν για τους όγκους, για την ανθρωπότητα

και την ανάγκη μας για την παρηγοριά.

Οι φωτογραφίες του είναι αδιαμφισβήτητα όμορφες, εκπέμποντας μια ηρεμία που συνδέεται συχνότερα με τη μουσική.

Οι εικόνες του Kenna φέρουν τους θεατές σε καταστάσεις που συνδέονται με τη μνήμη ή τις απραγματοποίητες επιθυμίες.

Το Τελευταίο Αντίο...

Still Life

Η ιστορία μιας φωτογραφίας

Η παραπάνω φωτογραφία έχει διακριθεί το 2002 στον ετήσιο διαγωνισμό του World PressPhoto. Δε γνώριζα το όνομα του φωτογράφου ούτε την κατηγορία στην οποία βραβεύτηκε, την κράτησα στο αρχείο μου και τη μνήμη μου γιατί τη θεωρούσα (και θεωρώ) κορυφαία φωτογραφία. Ανακάλυψα τυχαία πριν λίγες μέρες το όνομα του φωτογράφου. Πρόκειται για τον Fernando Marcos ο οποίος είναι επίσημος φωτογράφος στην εθνική εταιρία χορού της Ισπανίας. Πρόσφατα έδωσε ο ίδιος στη δημοσιότητα τον τόπο και τον τρόπο που έγινε η φωτογράφηση. Δεν πρόκειται για κάποιον καταρράκτη σε κάποιο εξωτικό μέρος αλλά για τη σκηνή ενός θεάτρου. Χρησιμοποίησε μαύρο φόντο, προσεγμένο φωτισμό και το νερό του καταρράκτη δεν είναι τίποτε άλλο από "αλάτι" που πέφτει από έναν ειδικό μηχανισμό.

Στην παρακάτω έγχρωμη και από διαφορετική γωνία φωτογραφία φαίνετε το όλο στήσιμο.

Μπλε

"Θεέ μου πόσο μπλε ξόδεψες για να μη σε βλέπουμε..."

Οδυσσέας Ελύτης

Places

Οσους φράχτες και να βάλεις η θάλασσά μου θα ενώνεται με τη δική σου γιατί το δικό μου μπλε είναι και δικό σου.

Still Life

Κολώνες...

Django Reinhardt

Ένας από τους πρώτους προεξέχοντες ευρωπαίους μουσικούς τζαζ, ο Reinhardt παραμένει ένας από τους πιό διάσημους κιθαρίστες της τζαζ.
Με το βιολιστή Stéphane Grappelli, περιγράφηκε από τον κριτικό Thom Jurek ως μια από τις αρχικές μορφές στην ιστορία της καταγραμμένης τζαζ.
Οι περισσότερες συνθέσεις του έχουν γίνει πρότυπα τζαζ, συμπεριλαμβανομένων των " Minor Swing" , " Tears" , " Belleville" , " Djangology" και " Nuages".
Απο ατύχημα σε ηλικία 18 ετών κάηκαν το τρίτο και τέταρτο δάχτυλο του αριστερού χεριού του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ένας απο τους καλύτερους κιθαρίστες παγκοσμίως.

Πιο κάτω ενα video του "Minor Swing" απο τους Gypsy jazz manouche guitar

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα

κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο

τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα

και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες

ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο

τώρα πετάνε τ' αποτσίγαρα οι τουρίστες

και το καινούριο πάν να δουν διυλιστήριο.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία

κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα

τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία

άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη

στην αγκαλιά της γης

στου κόσμου το μπαλκόνι

ποτέ μην ξαναβγείς.

Το ποίημα γράφτηκε από το Νίκο Γκάτσο με αφορμή την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στην Ελευσίνα και την ευρύτερη περιοχή. Ο Μάνος Χατζηδάκις έβαλε τη μουσική και τραγουδήθηκε σε πρώτη εκτέλεση από τη Μαρία Φαραντούρη το 1976.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε 30 χρόνια αργότερα.

(σα να μη πέρασε μια μέρα)

Μάθημα βιολιού

Places

Παιχνίδια με τις σκιές

Δημιουργήσαμε αυτό το blog όχι απο ματαιοδοξία, αλλά γιατί θέλαμε να μοιραστούμε όλα αυτά που μας εκφράζουν και περνούν από τη ματιά, τα ακούσματα και τη σκέψη μας.
Το blog << Φωτοαπόψεις >> είναι ένας ελεύθερος τόπος, γι αυτούς που εκφράζονται μέσα από τη φωτογραφία,την λογοτεχνία, τη μουσική και τη ...σιωπή.

Προσβλέπουμε στην συμβολή σας ώστε το blog αυτό να παραμείνει στην παιδική αγνότητα που όλοι κρύβουμε μέσα μας.

Ευχαριστούμε
Vicky, Nikos, Takis