Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Δημήτρης Παπαδήμος Ο Ταξιδιώτης φωτογράφος



Ο Δημήτρης Παπαδήμος γεννήθηκε στο Κάιρο το 1918, όταν ακόμα ήκμαζε εκεί η ελληνική παροικία. Με τη φωτογραφία πειραματίστηκε από τα εφηβικά του χρόνια, ενώ από νωρίς εκδήλωσε την επιθυμία να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Συστηματικά όμως ασχολήθηκε με τη φωτογραφία στα χρόνια της υπηρεσίας του ως στρατιωτικού φωτογράφου στις Ελληνικές Δυνάμεις Μέσης Ανατολής και στο Γραφείο Τύπου της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης. Με τη λήξη του πολέμου και την τραγωδία των Δεκεμβριανών, που αποτύπωσε με το φακό του, ο Παπαδήμος εγκαινίασε μια νέα φάση δημιουργικής δραστηριότητας που συνδύαζε τα δυο του πάθη: το ταξίδι και τη φωτογραφία. Κατά τη διάρκεια μιας γόνιμης δεκαετίας (1946-1956) και πριν από τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Ελλάδα, ο Παπαδήμος ταξίδεψε στην Αίγυπτο, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή καταγράφοντας τον άνθρωπο και τα έργα του με ματιά βαθιά ανθρώπινη που απέφευγε τη γραφικότητα. Από τη δουλειά του και τη συνεργασία του με Βρετανούς κυρίως συγγραφείς προέκυψαν εκθέσεις και εικονογραφημένα ταξιδιωτικά βιβλία. Παράλληλα, ασχολήθηκε επαγγελματικά και με τον κινηματογράφο, ως φωτογράφος ή βοηθός παραγωγής. Από το 1956 μέχρι και το 1980 και με ορμητήριο την Αθήνα, ταξίδεψε και φωτογράφισε την Ελλάδα. Ήδη από το 1956 υπήρξε συνεργάτης των Εικόνων και αργότερα των περιοδικών Ηώς και Ταχυδρόμος, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τον ΕΟΤ και το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Το 1974 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ολκός ένα λεύκωμα με φωτογραφίες του, που είχε τίτλο Η Ελλάδα που φεύγει. Μετά το θάνατό του, το 1994, η σύζυγός του Λιάνα Παπαδήμου, σύμφωνα με την επιθυμία και του ίδιου, δώρισε το αρχείο του στο ΕΛΙΑ.